Slappe hap! Dikke van Dale schrapt Woord van het Jaar-verkiezing na ophef over 'transitiespijt'
Het is tegenwoordig speuren met een zoeklicht naar een organisatie die zijn rug recht houdt als er even wat tegenwind is vanuit de woke-gemeenschap. Is de Dikke van Dale zo'n organisatie? NEE! Slappe knieën hebben ze daar! Ruggengraat zo sterk als gekookte spaghetti! Omdat één of ander 20-jarig woke-grietje uit Zaandam en Transgender Netwerk NL vonden dat het woord 'transitiespijt' stigmatiserend, kwetsend, schadelijk en al dat soort quatsch zou zijn, heeft de Dikke van Dale besloten de hele Woord van het Jaar-verkiezing maar te skippen.
De organisatie is blijkbaar niet bestand tegen de tegenreactie die deze woke-figuren opriepen. Zij vonden dat het woord 'transitiespijt' geboycot moest worden (we leven tegenwoordig immers in een cancelculture), anderen zeiden juist daarom op het woord te willen stemmen. Je zou denken: het staat eenieder vrij te roepen en te doen wat hij of zij wil, het Woord van het Jaar-verkiezing is een publiekswedstrijd en wees dus vooral blij dat het een beetje leeft in de samenleving. Laat de mensjes lekker discussiëren! Maak je niet druk! Maar zo werkt het blijkbaar niet in de wereld van de hoofdredacteur van de Dikke van Dale, Ton den Boon.
In een verklaring stelt hij: 'De verkiezing is in de afgelopen dagen gekaapt door verschillende actiegroepen die oproepen al dan niet te stemmen op bepaalde woorden. De berichten rondom deze woorden zijn ontaard in een zeer onprettige maatschappelijke discussie en daarmee schiet de verkiezing haar doel voorbij.' En dus trok hij de stekker er maar uit. Omdat hij de leukste thuis is, opperde hij ook meteen zelf een Woord van het Jaar: polarisatie.
Het is al met al een beschamende vertoning. Had de mensen gewoon laten stemmen, had je lullige prijsje uitgereikt en was doorgegaan met genieten van de prachtige Nederlandse taal. Dat de Van Dale zich zo laat kisten door een stelletje roeptoeters die willen deugen en achter elke boom een vijand zien, is slap, dom, achterlijk, nutteloos en jammergenoeg ook helemaal van deze tijd. Weer een onschuldige traditie naar de knoppen.
Wat nu? Laat alle boosmensen naar de documentaire Transitiespijt gaan kijken, gemaakt door onze onvolprezen documentairemaakster Vera Verzijl. Een prachtig document waarin zij trans mensen de kans geeft publiekelijk te spreken over iets waar bijna niet over gesproken wordt: spijt hebben van een transitie. Dat is niet leuk. Dat is verre van leuk. Het is kut. Maar het bestaat en het is goed om naar hun verhalen te luisteren. Dan is dit domme gezeik in ieder geval niet voor niets geweest.
Bekijk de hele documentaire 'Transitiespijt' op NPO Start!