Caroline van der Plas wil de Amsterdamse politiek in, maar wat moet Amsterdam met de boerenpopulist?
In de hoop niet helemaal in de vergetelheid te raken, heeft Caroline van der Plas een belletje gepleegd naar De Telegraaf om aan te kondigen dat haar partij deel wil nemen aan de Amsterdamse gemeentepolitiek. Zogenaamd om het dorpse gevoel terug te brengen naar de hoofdstad, maar in werkelijkheid om volop mee te kunnen roepen en schreeuwen over alle zogenaamde woke-hypes in de hoofdstad. Het is symboolpolitiek in optima forma.
Want Caroline moet zelf toch ook dondersgoed weten dat er in het linkse Amsterdam, waar bakfietsmoeders en havermelkvaders bij een trekker vooral denken aan zo'n ding waar je de badkamer mee droog trekt, helemaal geen animo is voor een boerenpartij? Bij de landelijke verkiezingen stemde slechts één procent van de kiezers op de BBB. Eén procent! Waarom denkt Caroline dat dat voldoende basis is om een stem in de Amsterdamse politiek te bemachtigen? Waarom denkt ze dat ze van die ene lullige procent een gemeentefractie kan opbouwen? Waarom denkt ze dat links-Amsterdam op 'boerenverstand' in de gemeenteraad zit te wachten?
Wat dat boerenverstand dan ook maar mag zijn.
En waarom zou ze dat willen? Waarom gaat Amsterdam haar ineens aan het hart? Waarom voelt ze zich ineens betrokken bij de hoofdstad? Wat weet zij van de problemen in Amsterdam behalve dan dat je er tegenwoordig niet harder dan dertig mag en dat er veel linkse mensen met linkse ideeën wonen? Het is de goedkoopste politiek die er bestaat om enkel en alleen op de klimaatdoelen van de stad te focussen om te zeggen dat Amsterdam is doorgedraaid en dat daar, aan de hand van de BBB, een einde aan moet komen. Alsof dat is waar het in 020 alleen maar over gaat.
De ware reden voor Caroline om zich te willen bemoeien met Amsterdam is dat alles wat er gebeurt in de Amsterdamse politiek op de voorpagina's van de kranten belandt. Deelname aan de gemeenteraad in Amsterdam is gratis zendtijd voor politieke partijen. Het is een campagnetactiek vermomd als betrokkenheid met de Amsterdamse burger. Het is mee willen roeptoeteren over Amsterdamse relletjes. Het is gratis pr.
En dan nog haar argument dat het in Amsterdam in de jaren tachtig zoveel beter was dan in het Amsterdam van nu omdat toen alles nog mocht en nu niet meer. Het laat zien hoe oppervlakkig haar kennis van de stad is. Het Amsterdam van nu is met al zijn kapitalistische uitwassen niet per se goed, verre van zelfs, maar doen alsof het in de jaren tachtig allemaal beter was, is klinkklare nonsens. De stad ging gebukt onder verkrotting van de oude arbeidersbuurten, mensen verlieten de stad massaal omdat het onleefbaar was, er waren grote problemen met de georganiseerde criminaliteit, met corruptie bij de politie en drugshandel op straat. Je struikelde over de junks in de oude binnenstad, de Bijlmer was een bende. De stad was een grote parkeerplaats, een asfaltwoestijn. De werkloosheid was enorm, krakers hadden vrij spel.
Is dat waar Caroline naar terug wil? Wil ze Amsterdam een 'gewoon' Amsterdam teruggeven, dat moet ze de strijd aanbinden met het grootkapitaal. Met de enorme huizenprijzen, met de woningnood, met de expats van de Zuidas, met de enorme huren die betaald moeten worden waardoor bruine kroegen verdwijnen. Ze moet de stad betaalbaar zien te maken voor leerkrachten, zorgpersoneel en schoonmakers. Voor de toekomstige generaties Amsterdammers. Hoe wil ze ervoor zorgen dat mensen die NU in Amsterdam worden geboren over twintig jaar een woning kunnen bemachtigen in hun eigen stad? Wat zijn haar ideeën daarover, zaken die ook nog eens vooral in Den Haag geregeld moeten worden, of gaan haar gedachten echt alleen maar over dertig kilometer per uur moeten rijden en hoe verschrikkelijk dat is?